I desse miljøtider

I dag tek eg fram eit gammalt dikt av Gunnar Roaldkvam, frå diktsamlinga På sykkel mot stjernene som kom ut på Samlaget i 1995. Det er sjeldan eg tykkjer dialekt (i motsetnad til nynorsk) gjer seg i skriftleg form, men hjå Gunnar Roaldkvam er det i grunnen bare sjarmerande, tykkjer eg:


På sykkel mot stjernene

Det nytte ikkje
å nå stjernene
med sykkel.

Det e ikkje sikkert
det e så viktig
å nå stjernene heller.

Men stjernene
forsvinne ikkje
når me bruge
sykkel.