Vidar Sandbeck: Påsån. Cappelen, 1993.Eg liker ikkje å lese dialekt. Bokmål går greit, nynorsk går bra, men dialekt er noko som høyrer det munnlege språket til, tykkjer eg. Og er nær ved å steile når eg (altfor ofte) finn min eigen dialekt (jærsk) i skriftleg form. Ein uting!
Men gje meg ei god historie i bokform, av ein relativt kjend forfattar, skrive på ei dialekt som liknar svært på den som ein annan, endå meir kjend forfattar har trekt fram i lyset ved å lese og synge på radio, og eg les i veg og kjenner ingen irritasjon. Snarare tvert om, skal det vise seg.
Påsån har fått plass i heimen vår. Vesleguten ønsker høgtlesing morgon og kveld, og mamma er ikkje vanskeleg å be. Vidar Sandbecks tre første bøker om Påsån, Ferie i hamnehagan, Den rutete elefanten og Den nye gutten, kom i 1993 ut i samla form i boka Påsån. Denne er det som har gledd oss dei siste par vekene. Påsån, ein redd liten gut med stor fantasi, som saman med kameraten Nils Brua leikar seg gjennom kvardagen, gler både liten og stor. Vesleguten min sit heilt stilt og får med seg kvart ord. Av og til må mamma forklare. Og vi frydar oss over påfunna og ler med dei to leikekameratane. Og det vert krise i heimen når det viser seg at dei to neste Påsån-bøkene som mamma har drege med seg heim frå biblioteket, ikkje er dei to neste, men nummer seks og ni, og at vi faktisk må vente før vi kan lese vidare. Aller nådigst får mamma starte ei anna høgtlesingsbok medan vi ventar, men kronologi-sjekke-svikten vert ikkje gløymt, og vi må vere nøye med bestillinga av neste bok.
Påsån har fått plass i heimen vår. Vesleguten ønsker høgtlesing morgon og kveld, og mamma er ikkje vanskeleg å be. Vidar Sandbecks tre første bøker om Påsån, Ferie i hamnehagan, Den rutete elefanten og Den nye gutten, kom i 1993 ut i samla form i boka Påsån. Denne er det som har gledd oss dei siste par vekene. Påsån, ein redd liten gut med stor fantasi, som saman med kameraten Nils Brua leikar seg gjennom kvardagen, gler både liten og stor. Vesleguten min sit heilt stilt og får med seg kvart ord. Av og til må mamma forklare. Og vi frydar oss over påfunna og ler med dei to leikekameratane. Og det vert krise i heimen når det viser seg at dei to neste Påsån-bøkene som mamma har drege med seg heim frå biblioteket, ikkje er dei to neste, men nummer seks og ni, og at vi faktisk må vente før vi kan lese vidare. Aller nådigst får mamma starte ei anna høgtlesingsbok medan vi ventar, men kronologi-sjekke-svikten vert ikkje gløymt, og vi må vere nøye med bestillinga av neste bok.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar