Når eg har lese ei verkeleg god bok, sit eg ofte att med ønsket om at ho skulle ha vart lenger. Men etter å ha lese ut Madeleine Thiens Det vi ikke vet, tenkte eg: Endeleg er eg ferdig!
Det var ei ujamn og rar bok. Verkeleg god i lange parti, og verkeleg keisam i andre. Og eg er dermed usikker på om det er ei bok eg vil anbefale til andre. Boka er Thiens debutroman, og eg må vel seie at eg er samd i Anne Cathrine Straume i NRK sin kritikk om at forfattaren her har litt for mange historier som skal samlast i ein roman. Kan hende er det det som er problemet? Men ikkje bare det, for fleire av historiene er interessante, det er bare ikkje alle som vert fortalde på ein interessant måte. Kvasifilosofiske dialogar vert og nemnde i denne og andre kritikkar, og det er kan hende der dei keisame kjenslene kjem hjå meg?
Her.
for 11 måneder siden
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar